درد دل با شهدا
اینکه بشینی کنار قبر یه شهید ؛ شهیدی که حتی نمیدونی
اسمش چیه !
شهیدی که فقط خدا اسمش رو می دونه ...
عده ای جاویدالاثرند و برخی شهید گمنام .
ما اسم مادرمون زهرا (س) رو میدونیم ولی نمی دونیم مزارش
کجاست ...
و برعکس شهدایی هستن که میدونیم مزارشون کجاست ، اما
اسمشون رو نمی دونیم ... مثل همین شهدای گمنام کهف الشهدا .
بعضیاشون حتی به اندازه یه اسم ، جایی رو توی این دنیای فانی
اشغال نکردن .
( بچه ها نمی دونم کی میخوایم باور کنیم که این دنیا ارزش نداره .
همه چیزش حساب کتاب داره ... اگه دیر بفهمیم ، وقتی که دیگه
کار از کار گذشته ، دیگه فایده نداره ها ! )
اصلا بنده خدا باشید . چه فرقی می کنه اسمت چی باشه ؟
آهای شهید گمنام با تو هستم .
فرشته ها هر شب اینجا نازل میشن . فرشته بارونه هر شب ...
میشه فرشته ی من هم تو باشی ؟
بارها برات فاتحه خوندم . امشب از آسمون بیا زمین ... بیا و برام
فاتحه بخون ...
ثواب داره به خدا ...
من یه مرده ام که مزارم سنگ نداره . دلم از سنگه ...
چه بلا هایی که نیاوردم سر این لوح سپید .
گناه منو بی آبرو کرده .
لازم نیست پرده ها کنار بره ؛ تو از آسمون همه ی گناهای منو
دیدی !
گناهای ریز و درشت ... !
چه سنگین شده بالم
و
چه سنگین شده بارم ...
همه عشقم شده این قفس ...
یادم رفته پرواز ...
یادم رفته خدا ...
سالهاست که جنگ پایان یافته ولی