آرزوی من در اين دنيا رسيدن به آن نقطه‌ای بود

 كه بتوانم بزرگترين خدمت را بكنم و بعد شهيد

 شوم ، آن هم چه شهادتی ؛

 شهادتی كه پيش از آن در بدترين سختی ها و

رنج ها و بعد نه با يك زخم بلكه دوست دارم

بدنم چاك چاك شود تا در فردای قيامت از روی

اباعبدالله الحسين با آن بدن چاك چاكش خجالت

نكشم ....

پی نوشت : خدایا ، شهدات حسینی و علوی و حسنی و زهرایی

 قسمتمان کن ...