مصطفی می گفت :

در دنيا آدم ھایی ھستند که به ظاھرزنده اند .

 نفس می کشند ، راه می روند ، حرف می زنند ،

زندگی می کنند ، اما در حقيقت اسير دنيا ، برده ی زندگی و ذليل

 حوادث ھستند .

اینان برای آن که نميرند ،

 آن قدر خود را کوچک می کنند که گویا مرده اند .

اما انسان ھای آزاده ممکن است تازه زندگی کنند ،

 ولی تا آنجا که زنده ھستند ، به راستی زندگی می کنند و با

اختيار خود نفس می کشند .

محکوم اراده دیگری نيستند . دیگران تسليم او ھستند .