كافي بود كسي را يكبار در نماز با توجه ببيند ، وقتي دو نفر به او مي رسيدند ،

 يكي آهسته به ديگري مي گفت : آدم قابل اعتمادي نيست ،

 بايد مواظب حرف زدنمان باشيم و او با تعجب مي پرسيد : چطور ؟

گوينده توضيح مي داد : هر چه بشود مي رود به خدا مي گويد .

 يك سره با خدا در حال حرف زدن است !