آتشی نمی سوزاند " ابراهیم " را


 

 و دریایی غرق نمی کند " موسی " را


 

کودکی را ، مادرش به دست موجهای " نیل " می سپارد ،


 

تا برسد به خانه ی فرعون تشنه به خونش .


 

دیگری را برادران به چاه می اندازند ؛


 

سر از خانه ی عزیز مصردر می آورد ؛


 

مکر زلیخا زندانیش می کند ...


 

اما عاقبت برتخت ملک می نشیند .


 

از این " قصص قرآنی " هنوز هم نیاموخته ای

 که اگرهمه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند

و خدا نخواهد


نمی توانند


اوکه یگانه تکیه گاه من و توست !


پس


 

به  " تدبیرش " اعتماد کن .


 

                به " حکمتش " دل بسپار


 

                                  به  او " توکل " کن


 

                                                      و به سمت او " قدمی بردار "


 

                                                                                                           تاده قدم آمدنش به سوی خودرابه تماسابنشینی