رهروان شهدا

   تاريخ تولد : 1343 

   نام پدر : عباس

   مزار شهید : بهشت‌زهرا ، قطعه 27

علی (امير) در سال 1343 در روز هفدهم صفر ماه قمری ،

در تهران پا بر خاک نهاد ،

تحصيلاتش را تا پايان دوره راهنمایی ادامه داد ،

 با آغاز جنگ تحميلی به عضويت بسيج مسجد درآمد و با شوری

 وصف‌ناشدنی به فعاليت مذهبی پرداخت .

تابستان سال 1361 همزمان با شروع عمليات رمضان درهفده

 سالگی به جبهه رفت و کارش را در گردان تخريب لشگر 27

محمد رسول‌الله (ص) آغاز نمود .

 درعمليات والفجر مقدماتی همراه گردان حنظله به منطقه فکه

 رفت و از ناحيه دست مجروح شد .

 در عمليات والفجر 8 برای هميشه پايش را از دست داد و با

وجود 70 درصد جانبازی

( شيميايی ، موجی ، قطع پا و 25 ساچمه در دست )

 باز هم از ميهن اسلامی دفاع نمود .

 او در سال 1367 با دوشيزه‌ای پارسا ازدواج کرد و صاحب

 دو فرزند شد .

 علی به علت علاقه به نظام مقدس جمهوری اسلامی به عضويت

 نهاد مقدس سپاه درآمد و توانست با تلاش بسيار مدرک ديپلم

 خود را دريافت نمايد .

محمودوند در سال 1371 بعد از شهادت سيدعلی موسوی به

ياری برادران گروه تفحص شتافت و 8 سال در ميان خاک های

 تفتيده جنوب برای يافتن پيکر شهدا تلاش نمود ،

به طوری که دو مرتبه پای مصنوعی خود را بر اثر کار زياد از

 دست داد .

 فرمانده‌ی دلير گروه تفحص لشگر27 محمدرسول‌الله (ص)

 سرانجام در تاريخ 22/11/1379 در منطقه فکه بر اثرانفجار

 مين در جرگه شهیدان قرار گرفت .

علی در سن 36 سالگی تنها پسرش عباس را که نابينا و فلج بود

 به همراه دخترش در نزد ما به يادگار گذاشت .

 پيکر پاکش را در قطعه 27 بهشت ‌زهرا طبق وصيت او

 به خاک سپردند .