دعای ابوذر
چنان كه ابن بابويه - عليه الرحمة - از امام صادق عليه السلام
به سند معتبر روايت كرده است كه روزى ابوذر - سلام الله عليه -
بر پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم گذشت ، جبرييل به صورت
دحيه كلبى در خدمت آن حضرت به خلوت نشسته و سخنى
در ميان داشت ؛ ابوذر گمان كرد كه دحيه كلبى است و با
حضرت حرف نهانى دارد ، بگذشت .
جبرييل گفت : يا رسول الله ابوذر بر ما گذشت و سلام نكرد ؛
اگر سلام مى كرد ، ما او را جواب سلام مى گفتيم ،
به درستى كه او را دعايى هست كه در ميان اهل آسمانها
معروف است ؛ و چون من عروج كنم ، از وى سؤ ال كن .
چون جبرييل برفت ، ابوذر بيامد .
حضرت فرمود كه اى ابوذر ، چرا بر ما سلام نكردى ؟
ابوذر گفت : چنين يافتم كه دحيه كلبى در حضورت بود و براى
امرى او را به خلوت طلبيده اى ، نخواستم كلام شما را قطع كنم .
حضرت فرمود كه جبرييل بود و چنين گفت ،
ابوذر بسيار نادم شد .
حضرت فرمود : چه دعاست كه خدا را به آن مى خوانى كه
جبرئيل خبر داد كه در آسمانها معروف است ؟
گفت اين دعا را مى خوانم :
« اللّهمَ انّى اساءلُكَ الايمانَ بِكَ وَ التَّصديقَ
بِنَبيِّكَ وَ العافيةَ مِن جَميعِ البَلاء وَ الشُّكرَ
عَلَى العافيةَ وَ الغِنى عَن شِرارِ النّاس »
انسان و قرآن ، ص 288 – 287